POWIĘKSZONE MIGDAŁKI – CO WARTO WIEDZIEĆ?
Powiększone migdałki – co warto wiedzieć?
Dlaczego migdałki są ważne?
Migdałki to element układu odpornościowego, który pomaga chronić nas przed infekcjami. Jednak gdy są powiększone, mogą stać się problemem, szczególnie u dzieci.
Objawy powiększonych migdałków:
- Chrapanie i bezdechy senne.
- Częste infekcje gardła i dróg oddechowych.
- Trudności z oddychaniem przez nos (dziecko oddycha przez usta).
- Mowa nosowa i problemy z wymową.
- Zmęczenie, drażliwość i problemy z koncentracją.
Powiększone migdałki, szczególnie migdałki podniebienne i trzeci migdał (migdałek gardłowy), mogą znacząco wpływać na funkcjonowanie dziecka w różnych aspektach jego życia:
- Problemy z oddychaniem
- Powiększone migdałki mogą prowadzić do zwężenia dróg oddechowych, co powoduje trudności w oddychaniu, zwłaszcza podczas snu. Dzieci mogą oddychać przez usta, co jest niefizjologiczne i może prowadzić do suchości błon śluzowych.
- Częstym skutkiem powiększonych migdałków jest występowanie obturacyjnego bezdechu sennego (OBS), który prowadzi do przerywanego snu i zmniejszonej ilości tlenu w organizmie.
- Zaburzenia snu
- Powiększone migdałki mogą powodować chrapanie, płytki sen i wybudzenia w nocy. W efekcie dziecko może być niewyspane, co wpływa na jego funkcjonowanie w ciągu dnia.
- Niewystarczająca regeneracja w czasie snu może prowadzić do problemów z koncentracją, nauką i zachowaniem.
- Wpływ na mowę i rozwój aparatu mowy
- Przy powiększonym migdałku gardłowym często dochodzi do mowy nosowej (głos nosowy), która może wpłynąć na rozwój wymowy i artykulacji.
- Trudności w oddychaniu przez nos mogą również wpływać na rozwój twarzoczaszki i zgryzu.
- Problemy z jedzeniem
- Dzieci z powiększonymi migdałkami mogą mieć trudności z połykaniem, odczuwać ból gardła lub unikać niektórych pokarmów, co może prowadzić do niedożywienia lub nieprawidłowego wzrostu.
- Częstsze infekcje
- Powiększone migdałki mogą stać się miejscem nawracających infekcji bakteryjnych i wirusowych, takich jak angina, co dodatkowo obciąża organizm dziecka.
- Częste infekcje mogą powodować potrzebę częstego leczenia antybiotykami, co wpływa na mikrobiotę jelitową i odporność dziecka.
- Wpływ na zachowanie i emocje
- Przewlekłe problemy zdrowotne wynikające z powiększonych migdałków mogą prowadzić do drażliwości, zmęczenia i trudności w relacjach społecznych.
- Problemy z koncentracją i energią mogą wpływać na wyniki w nauce oraz samoocenę dziecka.
- Rozwój wad postawy
- Długotrwałe oddychanie przez usta może prowadzić do zmiany pozycji głowy i szyi, co może wpłynąć na postawę ciała dziecka.
- Twarz adenoidalna (zwana również „twarzą adenoidową”) to charakterystyczny wygląd twarzy, który rozwija się u dzieci cierpiących na przewlekłe przerosty migdałka gardłowego (tzw. trzeciego migdała) oraz długotrwałe oddychanie przez usta. Jest to stan spowodowany utrudnionym oddychaniem przez nos, co prowadzi do zmian w układzie twarzowo-szczękowym.
Leczenie
Leczenie powiększonych migdałków zależy od nasilenia objawów i ich wpływu na codzienne funkcjonowanie dziecka. W niektórych przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze (np. farmakoterapia, inhalacje), natomiast w cięższych sytuacjach rozważa się zabieg chirurgiczny, taki jak tonsillektomia (usunięcie migdałków podniebiennych) lub adenotomia (usunięcie migdałka gardłowego). Wczesna diagnoza i leczenie powiększonych migdałków są kluczowe dla poprawy jakości życia dziecka i zapobiegania długoterminowym powikłaniom. Jeśli rodzice zauważają u dziecka takie objawy, jak chrapanie, częste infekcje gardła, trudności w oddychaniu czy zaburzenia snu, powinni skonsultować się z laryngologiem dziecięcym.
Terapia logopedyczna
Terapia logopedyczna dziecka z przerostem migdałków jest kompleksowym procesem, który wymaga współpracy rodziców, logopedy oraz innych specjalistów. Wczesna interwencja pozwala uniknąć poważnych konsekwencji, takich jak utrwalone wady wymowy, problemy oddechowe czy deformacje twarzoczaszki.
Współpraca z innymi specjalistami
- Laryngolog: Diagnoza i leczenie przerostu migdałków (np. adenotomia).
- Ortodonta: Leczenie wad zgryzu wynikających z oddychania przez usta.
- Fizjoterapeuta: Terapia wspomagająca korekcję postawy i napięcia mięśniowego.
Opracowanie – Małgorzata Sulkowska