WAŻNA INFORMACJA DLA DYREKTORÓW PRZEDSZKOLI, SZKÓŁ I PLACÓWEK
Od 1 września 2017r. z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia może wystąpić do poradni psychologiczno-pedagogicznej również dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki. Wystąpienie z wnioskiem musi być poprzedzone uzyskaniem zgody rodziców lub ucznia w przypadku, gdy jest pełnoletni.
W związku z pojawieniem się tego nowego obowiązku dyrektorów przedstawiamy propozycje dotyczące procedury udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce oraz wzory wniosków dla dyrektorów.
Procedura udzielania pomocy
psychologiczno – pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce
Podstawa prawna:
Ustawa Prawo Oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r
Projekt z dnia 9 czerwca 2017 r. Rozporządzenia MEN w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Projekt z 13 czerwca 2017 r. dnia Rozporządzenia MEN w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole polega na:
• rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych, wpływających na jego funkcjonowanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzaniu warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym;
• wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych, rozwijaniu umiejętności wychowawczych nauczycieli oraz rodziców w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
2. Potrzeba objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole wynika z:
• z niepełnosprawności;
• z niedostosowania społecznego;
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
• z zaburzeń zachowania i emocji;
• ze szczególnych uzdolnień;
• ze specyficznych trudności w uczeniu się;
• z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
• z choroby przewlekłej;
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
• z niepowodzeń edukacyjnych;
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny,
• sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
• z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą
• środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
3. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest dobrowolne i nieodpłatne.
4. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły. Dyrektor może wyznaczyć osobę, której zadaniem będzie planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu.
5. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają: nauczyciele, specjaliści, pedagodzy, psycholodzy.
6. Szkoła współpracuje z:
• rodzicami dzieci;
• poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz specjalistycznymi;
• placówkami doskonalenia nauczycieli;
• innymi przedszkolami, szkołami, placówkami;
• organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
7. Inicjatywa:
• rodziców ucznia;
• nauczycieli;
• dyrektora przedszkola;
• specjalisty – logopedy, psychologa;
• pomocy nauczyciela;
• asystenta nauczyciela
• asystenta rodziny;
(i innych – wymienionych w rozporządzeniu)
8. a. Formy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w szkole:
• bieżąca praca z uczniem – (od autorki: wszelka aktywność w obszarach określonych w podstawie programowej realizowana przez nauczycieli, zgodnie z założeniami podstawy programowej i programu nauczania);
• klasy terapeutyczne;
• zajęcia rozwijające uzdolnienia;
• zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się;
• zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze;
• zajęcia korekcyjno-kompensacyjne;
• zajęcia logopedyczne;
• zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne;
• zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;
• inne zajęcia o charakterze terapeutycznym;
• zindywidualizowana ścieżka kształcenia;
• porady i konsultacje;
• warsztaty.
b. Formy udzielania pomocy – rodzice i nauczyciele:
• porady;
• konsultacje;
• szkolenia;
• warsztaty.
9. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia – organizowana jest dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu, wynikające z zez stanu zdrowia, nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych i wymagają dostosowania i organizacji procesu nauczania do specjalnych potrzeb edukacyjnych.
Ścieżka obejmuje zajęcia edukacyjne, które są realizowane wspólnie z oddziałem szkolnym, jak i indywidualnie z uczniem.
Wymagana jest opinia PPP – wniosek o wydanie opinii, do wniosku dołączona dokumentacja na temat:
• trudności w funkcjonowaniu ucznia;
• stan zdrowia, wpływ choroby na funkcjonowanie dziecka i ograniczenia z tego wynikające;
• opinii nauczycieli o funkcjonowaniu ucznia w szkole.
10. Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką kształcenia w szkole, realizuje program nauczania z dostosowaniem metod i form pracy do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wynikających ze stanu zdrowia.
11. Na wniosek rodziców dyrektor ustala tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z dzieckiem, uwzględniając konieczność realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego.
12. Nauczyciele podejmują zadania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia podczas realizacji zindywidualizowanej ścieżki kształcenia.
13. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia nie jest organizowana dla uczniów objętych kształceniem specjalnym oraz uczniów objętych indywidualnym nauczaniem.
14. Zadania nauczycieli i specjalistów w ramach organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole:
• rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia;
• określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
• rozpoznawanie przyczyn trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie i uczestnictwo w życiu szkoły;
• podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
• współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i post diagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku, utrudniających funkcjonowanie i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania uczniów oraz planowania dalszych działań.
14. W szkole prowadzona jest w szczególności:
Obserwacja pedagogiczna – w trakcie bieżącej pracy z uczniem, rozpoznanie trudności w uczeniu się, w przypadku uczniów klas I-III deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowej, ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się oraz potencjały ucznia i jego zainteresowań.
Wspomaganie uczniów – w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.
15. W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną nauczyciel, specjalista zawiadamia dyrektora szkoły.
O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno- pedagogiczną informuje się niezwłocznie jego rodziców – tj. o formach, okresie udzielania, wymiarze godzin, w sposób przyjęty dla szkoły (pisemnie).
16. Dyrektor szkoły informuje innych nauczycieli i specjalistów o konieczności udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dziecku.
17. Nauczyciele i specjaliści udzielający pomocy dokonują oceny efektywności i formułują wnioski do dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.
18. Dyrektor szkoły uwzględnia wnioski do planowania dalszej pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla danego ucznia.
19. Dyrektor szkoły może wystąpić, na podstawie wniosków z oceny efektywności pomocy (od autorki: w przypadku nieefektywnej pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dotychczas w szkole) za zgoda rodziców do publicznej PPP z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.
Wniosek zawiera informacje na temat:
• rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwościach psychofizycznych ucznia;
• występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w szkole;
• działaniach podjętych przez nauczycieli, specjalistów w szkole (formy, metody pomocy) oraz o ich efektach;
• wniosków dotyczących dalszej pracy z uczniem.
20. W przypadku uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego-planowanie i koordynowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest zadaniem Zespołu ds. opracowania IPET.
21. Dokumentacja organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzona jest zgodnie z wymogami prawa oświatowego określonego w Ustawie Prawo Oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r.
Wzory wniosków: